Strona główna » Matura cd » Ściągi z polskiego wypracowania z polskiego » Wypracowania z polskiego - spis  »  

>>>Kup "matura cd" !!!<<<

 

Wypracowanie to zostało zamieszczone automatycznie poprzez przekonwertowanie plików DOC na TXT. Skutkiem czego niektóre wypracowania są zamieszczone w nieestetyczny sposób za co bardzo przepraszamy wiąże się to z brakiem tabel i formatowania tekstu w plikach txt jak to ma miejsce w oryginalnych plikach doc zamieszczonych na płycie. Zamieszczone wypracowanie jest jedynie elementem informacyjnym i potwierdzającym wielkość naszego zbioru.

Poniżej przedstawione jest jedynie początkowa część wypracowania
znajdującego się na matura cd.
Oczywiście nie przedstawiamy całości
w celu zabezpieczenia się przed kopiowaniem.

Paweł, powołany na apostoła Jezusa Chrystusa z woli bożej i Sostenes brat 2 Kościołowi bożemu, który jest w Koryncie, uświęconym w Chrystusie Jezusie, powołanym świętym, ze wszystkimi, co wzywają imienia Pana naszego Jezusa Chrystusa, na wszelkim miejscu ich i naszym : 3 Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i Pana Jezusa Chrystusa. DZIĘKCZYNIENIE. 4 Dziękuję Bogu mojemu zawsze za was za łaskę bożą, która wam jest dana w Chrystusie Jezusie, 5 żeście się w nim we wszystkim wzbogacili, we wszelkim słowie i we wszelkiej umiejętności, 6 a jak świadectwo Chrystusowe jest w was utwierdzone, 7 tak wam nie brak żadnej łaski, którzy oczekujecie objawienia Pana naszego Jezusa Chrystusa, 8 i on też będzie was umacniał aż do końca bez winy na dzień przyjścia Pana naszego Jezusa Chrystusa. 9 Wierny Bóg, przez którego jesteście wezwani towarzystwa Syna jego, Jezusa Chrystusa, Pana naszego. CZĘŚĆ I (1,10 - 6,20) ROZPRZĘŻENIE W KOŚCIELE KORYNCKIM A. NIEZGODA WŚRÓD BRACI (1,10 - 4,21) PAWEŁ GANI ROZTERKI. 10 Was zaś proszę, bracia, przez imię Pana naszego Jezusa Chrystusa, żebyście wszyscy to samo mówili i żeby nie było między wami rozdwojenia, ale bądźcie doskonale zgodni w tej samej myśli i w tym samym zdaniu. 11 Dano mi bowiem znać o was, bracia moi, przez ludzi Chloi, że są spory między wami. 12 To zaś powiadam, że każdy z was mówi : Ja właśnie jestem Pawła, ja zaś Apolla, a ja Kefy, ja znów Chrystusa. 13 Rozdzielony jest Chrystus? Czy Paweł był za was ukrzyżowany ? Albo w imię Pawła jesteście ochrzczeni ? 14 Dziękuję Bogu, że nikogo z was nie ochrzciłem tylko Kryspa i Gajusa, 15 żeby nikt nie mówił, że w imię moje jesteście ochrzczeni. 16 Ochrzciłem też i dom Stefany; zresztą nie wiem, czy kogo innego ochrzciłem, 17 Chrystus bowiem nie posłał mię chrzcić, ale ewangelię głosić nie w mądrości słowa, aby się nie stał daremnym krzyż Chrystusowy. ODRZUCA MĄDROŚĆ ŚWIATOWĄ. 18 Albowiem nauka krzyża tym co giną, jest głupstwem ; tym zaś, co zbawienia dostępują, to jest nam, jest mocą bożą. 19 Albowiem napisano: Zniszczę mądrość mądrych, i odrzucę roztropność roztropnych. 20 Gdzież mądry? Gdzież uczony? Gdzież badacz świata tego? Czyż Bóg nie ogłupił mądrości tego świata ? 21 A ponieważ świat nie poznał Boga przez mądrość, w mądrości bożej, spodobało się Bogu przez głupstwo nauczania zbawić wierzących. 22 Gdyż i Żydzi domagają się cudów i Grecy szukają mądrości, 23 my zaś opowiadamy Chrystusa ukrzyżowanego : dla żydów wprawdzie zgorszenie, a dla pogan głupstwo, 24 dla tych zaś, co są wezwani, dla Żydów i Greków, Chrystusa - moc bożą i mądrość bożą; 25 ponieważ głupstwo boże jest mędrsze niż ludzie, a słabość boża jest mocniejsza niż ludzie. BÓG WYBIERA WZGARDZONYCH. 26 Przypatrzcie się bowiem, bracia, waszemu powołaniu, że niewielu mądrych według ciała, niewielu możnych, niewielu szlachetnie urodzonych ; 27 ale Bóg wybrał głupstwa świata, aby zawstydził mądrych, i wybrał Bóg słabych świata, aby zawstydził mocnych ; 28 i nieznanych światu i wzgardzonych wybrał Bóg i tych, których nie ma, aby zniszczył tych, którzy są; 29 aby się nie chełpiło żadne ciało przed oczyma jego. 30 Wy zaś z niego jesteście w Chrystusie Jezusie, który nam się stał mądrością od Boga i sprawiedliwością i uświęceniem i odkupieniem, 3l aby jak napisano: Kto się chlubi, chlubił się w Panu. 2 GŁOSI MĄDROŚĆ BOŻĄ. 1 I ja, gdy przyszedłem do was, bracia, przyszedłem nie z wyniosłością mowy albo mądrości, opowiadając wam świadectwo Chrystusowe. 2 Nie sądziłem bowiem, że cośkolwiek wiem wśród was, tylko Jezusa Chrystusa i to ukrzyżowanego. 3 I byłem wśród was ze słabością i z bojaźnią i ze drżeniem wielkim. 4 A mowa moja i nauka moja nie w przekonywujących słowach mądrości ludzkiej, ale w okazaniu ducha i mocy, 5 aby wiara wasza nie była w mądrości ludzkiej, ale w mocy Boga. 6 Opowiadamy zaś mądrość między doskonałymi; lecz mądrość nie tego świata, ani książąt tego świata, którzy giną. 7 Ale opowiadamy mądrość bożą w tajemnicy, która zakryta jest, którą Bóg przeznaczył przed wiekami ku chwale naszej, 8 której nie poznał żaden z książąt tego świata, bo gdyby byli poznali, nigdyby Pana chwały nie ukrzyżowali. 9 Ale jak napisano: Czego oko nie widziało ani ucho nie słyszało, ani w serce ludzkie nie wstąpiło, co zgotował Bóg tym, którzy go miłują. 10 Nam zaś objawił Bóg przez Ducha swojego; Duch bowiem przenika wszystko, nawet głębokości boże. 11 Któż bowiem z ludzi wie, co jest w człowieku, prócz ducha ludzkiego, który w nim jest? Tak i tego, co jest w Bogu, nikt nie poznał, tylko Duch Boży. 12 My zaś otrzymaliśmy nie ducha tego świata, ale Ducha, który jest z Boga, abyśmy wiedzieli, co nam Bóg darował. 13 I to opowiadamy nie uczonymi słowami ludzkiej mądrości, ale przez naukę Ducha, do duchowych duchowe przystosowując. 14 Człowiek zaś cielesny nie pojmuje tego, co jest Ducha Bożego, bo głupstwem jest dla niego i nie może zrozumieć, gdyż to się rozsądza duchem. 15 Duchowny zaś rozsądza wszystko i sam od nikogo nie bywa sądzony. 16 Któż bowiem poznał umysł Pański, który by go nauczył? My zaś mamy umysł Chrystusowy. 3 ODRZUCA SWARY STRONNICZE. 1 I ja, bracia, nie mogłem do was mówić, jak do duchownych, ale jak do cielesnych, jak do malutkich w Chrystusie. 2 Dałem wam mleko na napój, nie pokarm, bo jeszcze nie mogliście, ale ani teraz jeszcze nie możecie, bo jeszcze cieleśni jesteście. 3 Skoro bowiem między wami jest zazdrość i spory, czyż nie jesteście cieleśni i czy nie postępujecie według człowieka ? 4 Gdy bowiem kto mówi: Ja właśnie jestem Pawła, a drugi: Ja Apolla, - czy nie jesteście ludźmi ? Więc czym jest Apollo ? A czym Paweł ? 5 Sługami tego, któremu uwierzyliście i każdy jak mu dał Pan. 6 Ja sadziłem, Apollo podlewał, ale Bóg dał wzrost. 7 Tak więc ani ten co sadzi, jest czymś, ani ten co podlewa, ale Bóg, który wzrost daje. 8 Ten zaś co sadzi i ten co podlewa, jedno są. Każdy zaś własną zapłatę otrzyma według pracy swojej. 9 Jesteśmy bowiem współpracownikami Boga ; jesteście uprawną rolą Boga, jesteście budową Boga. SAM CHRYSTUS FUNDAMENTEM WIARY 10 Według łaski bożej, która mi jest dana, jak mądry budowniczy założyłem fundament, inny zaś na nim buduje. Lecz niech każdy baczy, jak na nim buduje. 11 Innego bowiem fundamentu nikt założyć nie może, oprócz tego, który jest założony, a jest nim Chrystus Jezus. 12 Jeśli zaś kto na tym fundamencie buduje złoto, srebro, kamienie drogie, drwa, siano, słomę, 13 robota każdego na jaw wyjdzie; bo dzień Pański ujawni, gdyż się w ogniu objawi i ogień doświadczy roboty każdego, jaka jest. 14 Jeśli się ostoi czyje dzieło, które nadbudował, otrzyma zapłatę. 15 Jeśli czyje dzieło zgorzeje, szkodę poniesie, lecz sam będzie zbawiony, tak jednak jakby przez ogień. 16 Nie wiecie, że świątynią Boga jesteście, i Duch Boży mieszka w was ? 17 Jeśli zaś kto świątynię bożą naruszy, zatraci go Bóg. Albowiem świątynia boża jest święta, którą wy jesteście. NIE CHLUBIĆ SIĘ Z LUDZI. 18 Niech się nikt nie łudzi ; jeśli kto między wami zda się być mądrym na tym świecie, niech się stanie głupim, aby był mądrym. 19 Albowiem mądrość tego świata jest głupstwem u Boga. Napisano bowiem: Pochwycę mędrców w ich chytrości. 20 I znowu: Pan zna myśli mędrców, że są próżne. 21 Tak więc niech się nikt nie chlubi w ludziach. 22 Wszystko bowiem jest wasze: czy Paweł, czy Apollo, czy Kefas, czy świat, czy życie, czy śmierć, czy teraźniejsze rzeczy, czy przyszłe: wszystko bowiem jest wasze, wy zaś Chrystusowi, a Chrystus boży. 4 PAWEŁ GARDZI SĄDAMI LUDZKIMI. 1 Niech o nas człowiek tak myśli jak o sługach Chrystusowych i szafarzach tajemnic bożych. 2 Tu już wymaga się od szafarzy, aby każdy okazał się wiernym. 3 Dla mnie zaś najmniejsza to rzecz, żebym był sądzony przez was, albo przez jakiś sąd ludzki ; lecz i sam siebie nie sądzę. 4 Do niczego się bowiem nie poczuwam, ale przez to nie jestem usprawiedliwiony; ten zaś, co mnie sądzi, Pan jest. 5 Zatem nie sądźcie przed czasem, aż przyjdzie Pan, który też oświeci rzeczy ukryte w ciemnościach i objawi zamysły serc i wtedy każdy otrzyma chwałę od Boga. PORÓWNYWA SIEBIE Z KORYNTIANAMI. 6 To zaś, bracia, objaśniłem na sobie i na Apollu, dla was, abyście się nauczyli z nas, żeby się nad to, co jest napisane, jeden wobec drugiego nie nadymał przeciwko innemu. 7 Któż bowiem cię wyróżnia ? A co masz, czegoś nie otrzymał? A jeśliś otrzymał, czemu się chełpisz, jakbyś nie otrzymał? 8 Jużeście nasyceni, już staliście się bogatymi ; bez nas królujecie i obyście królowali, żebyśmy i my z wami królowali. 9 Mniemam bowiem, że Bóg nas apostołów jako ostatnich okazał, jakby na śmierć przeznaczonych; gdyż staliśmy się dziwowiskiem światu i aniołom i ludziom. 10 Myśmy głupi dla Chrystusa, wy zaś roztropni w Chrystusie; myśmy słabi, wy zaś mocni, wyście poważani, my zaś pogardzani. 11 Aż do tej pory i łakniemy i pragniemy i jesteśmy nadzy i bywamy policzkowani i tułamy się 12 i trudzimy się, pracując własnymi rękami. Złorzeczą nam, a błogosławimy ; prześladują nas, a znosimy ; 13 znieważają nas, a prosimy. Staliśmy się jakby plugastwem tego świata, śmieciem wszystkich, aż dotąd. PO OJCOWSKU UPOMINA. 14 Piszę to, nie żeby was zawstydzić, ale jak synów moich najmilszych upominam. 15 Albowiem choćbyście mieli dziesięć tysięcy pedagogów w Chrystusie, ale nie wielu ojców. Gdyż w Chrystusie Jezusie przez ewangelię ja was zrodziłem 16 Proszę was tedy, bądźcie naśladowcami moimi, jak i ja Chrystusa. 17 Dlatego posłałem do was Tymoteusza, który jest moim synem najmilszym i wiernym w Panu; on wam przypomni postępowanie moje w Chrystusie Jezusie, jak uczę wszędzie w każdym kościele. 18 Niektórzy tak się nadęli, jakbym nie miał przyjść do was. 19 Rychło zaś przybędę do was, jeśli Pan zechce i poznam nie mowę tych, którzy się nadęli, ale moc. 20 Albowiem nie w mowie jest królestwo boże, ale w mocy. 21 Cóż chcecie? Czy mam przyjść do was z rózgą, czy też z miłością i w duchu łagodności ? B. ZGORSZENIA (5,1 - 6,20) 5 KARCI GRZECHY NIECZYSTE. 1 W ogóle słychać między wami o rozpuście i to takiej rozpuście, o jakiej ani między poganami, tak że ktoś ma żonę ojca swego. 2 A wyście się nadęli i nie okryliście się raczej żałobą, żeby usunąć pośród siebie tego, który ten uczynek popełnił. 3 Ja choć nieobecny ciałem, ale obecny duchem, już jakby obecny osądziłem tego, który tak uczynił : 4 w imię Pana naszego Jezusa Chrystusa, gdy się zgromadzicie wraz z duchem moim, z mocą Pana naszego Jezusa, 5 oddać takiego szatanowi na zatracenie ciała, aby duch był ocalony w dzień Pana naszego Jezusa Chrystusa. 6 Nie dobra jest chełpliwość wasza. Nie wiecie, że odrobina kwasu zakwasza całe ciasto? 7 Uprzątnijcież stary kwas, abyście byli nowym zaczynem, jak jesteście przaśni. Albowiem Pascha nasza ofiarowany jest Chrystus. 8 A tak świętujmy nie na starym kwasie, ani na kwasie złości i przewrotności, ale na przaśnikach szczerości i prawdy. ZŁYCH CHRZEŚCIJAN UNIKAĆ. 9 Napisałem wam w liście, abyście nie przestawali z rozpustnikami. 10 Nie w ogóle z rozpustnikami tego świata, albo z chciwcami, albo z drapieżcami, albo z bałwochwalcami, bo inaczej musielibyście wyjść z tego świata. 11 Lecz raczej napisałem wam, abyście nie przestawali, jeśli ten, co się bratem nazywa, jest rozpustnikiem, albo chciwcem, albo bałwochwalcą, albo złorzeczącym, albo pijanicą, albo drapieżcą, żebyście z takim nawet nie jedli. 12 Czyż bowiem do mnie należy sądzić tych, co są zewnątrz ? Czyż tych, co są wewnątrz, nie wy sądzicie ? 13 Tych bowiem, co są zewnątrz, będzie Bóg sądził. Wyrzućcie złego spośród siebie. 6 NIE PROCESOWAĆ SIĘ PRZED POGANAMI. l Śmie ktoś z was, mając sprawę przeciw drugiemu, prawować się przed niesprawiedliwymi, a nie przed świętymi? 2 Czy nie wiecie, że święci będą sądzić ten świat? A jeśli przez was świat będzie sądzony, czy nie jesteście godni sądzić rzeczy najmniejszych? 3 Nie wiecie, że aniołów sądzić będziemy? O ileż więcej rzeczy świeckie ? 4 Jeśli więc będziecie mieć spory świeckie, tych sobie jako sędziów ustanówcie, co są wzgardzeni w Kościele. 5 Mówię dla waszego zawstydzenia. Czy już tak nie ma między wami mądrego, który by mógł sądzić między braćmi swymi? 6 Ale brat z bratem się prawuje i to przed niewiernymi ? 7 Już nawet to w ogóle jest waszym występkiem, że się procesujecie między sobą. Czemu raczej krzywdy nie znosicie? Czemu raczej szkody nie cierpicie ? 8 Ale wy krzywdę wyrządzacie i oszukujecie braci. 9 Czy nie wiecie, że niesprawiedliwi nie posiędą królestwa bożego? Nie mylcie się : ani rozpustnicy, ani bałwochwalcy, ani cudzołożnicy, 10 ani rozwiąźli, ani sodomczycy, ani złodzieje, ani chciwcy, ani pijacy, ani złorzeczący, ani drapieżcy nie posiędą królestwa bożego. 11 I niektórzy byliście takimi, ale zostaliście obmyci, ale zostaliście poświęceni, ale zostaliście usprawiedliwieni w imię Pana naszego Jezusa Chrystusa i w Duchu Boga naszego. UNIKAJCIE NIECZYSTOŚCI. 12 Wszystko mi wolno, ale nie wszystko pożyteczne. Wszystko mi wolno, ale ja pod niczyją władzę się nie poddam. 13 Pokarm dla brzucha, a brzuch dla pokarmów ; lecz Bóg i ten i te zniweczy ; ciało zaś nie dla rozpusty, ale dla Pana, a Pan dla ciała. 14 Bóg zaś i Pana wskrzesił i nas wskrzesi przez moc swoją. 15 Nie wiecie, że ciała wasze są członkami Chrystusowymi ? Biorąc więc członki Chrystusowe, mam je uczynić członkami nierządnicy ? Nie daj Boże ! 16 Czy nie wiecie, że ten, co się łączy z nierządnicą, staje się jednym ciałem? Mówi bowiem: będą dwoje w jednym ciele. 17 Kto zaś łączy się z Panem, jednym jest duchem. 18 Unikajcie rozpusty. Wszelki grzech, który człowiek popełnia, jest poza ciałem ; lecz kto się oddaje rozpuście, grzeszy przeciwko ciału swemu. 19 Czy nie wiecie, że członki wasze są świątynią Ducha Świętego, który w was jest, którego macie od Boga i nie jesteście swoi? 20 Jesteście bowiem kupieni za cenę wielką. Chwalcież i noście Boga w ciele waszym. CZĘŚĆ II (7,1-15,58) ODPOWIEDZI NA RÓŻNE PYTANIA A. O MAŁŻEŃSTWIE I DZIEWICTWIE (7,1-40) 7 O POŻYCIU MAŁŻEŃSKIM. 1 O tym zaś, coście pisali : Dobrze jest człowiekowi nie tykać się niewiasty ; 2 ale ze względu na rozpustę, niech każdy ma swoją żonę i każda niech ma swego męża. 3 Mąż żonie niech oddaje powinność, tak samo zaś i żona mężowi. 4 Żona nie ma władzy nad swym ciałem, lecz mąż. Tak samo i mąż nie ma władzy nad swym ciałem, lecz żona. 5 Nie odmawiajcie sobie wzajemnie, chyba tylko za wspólną zgodą do czasu, abyście się oddawali modlitwie, i znowu wracajcie do tego samego, aby was szatan nie kusił z powodu waszej niepowściągliwości. 6 Mówię zaś to pobłażając, nie rozkazując. 7 Chcę bowiem, żebyście wy wszyscy byli jak ja sam; ale każdy ma od Boga dar własny : jeden wprawdzie taki, drugi zaś inny. 8 Mówię zaś nieżonatym i wdowom: Dobrze im jest, jeśli tak pozostaną jak i ja. 9 Ale jeśli nie mogą się powstrzymać, niech zawrą małżeństwo. Lepiej jest bowiem zawrzeć małżeństwo, niż być, palonym. O NIEROZERWALNOŚCI MAŁŻEŃSTWA 10 Tym zaś, co są złączeni małżeństwem, rozkazuję nie ja, ale Pan, żeby żona nie odchodziła od męża. 11 A jeśliby odeszła, niech zostanie bez męża, albo niech się pojedna z mężem swoim. I mąż niech żony nie opuszcza. 12 Gdyż innym mówię ja, nie Pan : Jeśli któryś brat ma żonę niewierzącą i ta godzi się z nim mieszkać, niech jej nie opuszcza. 13 I jeśli która żona wierząca ma męża niewierzącego i on godzi się z nią mieszkać, niech męża nie opuszcza. 14 Albowiem uświęcony jest. mąż niewierzący przez żonę wierzącą i żona niewierząca uświęcona jest przez męża wierzącego ; bo inaczej dzieci wasze byłyby nieczyste, teraz zaś są święte. 15 Ale jeśli niewierzący odchodzi, niechże odejdzie; albowiem w takich wypadkach brat, albo siostra, nie jest poddany niewoli, wszak do pokoju wezwał nas Bóg. 16 Skądże bowiem wiesz, żono, czy męża zbawisz ? Albo skąd wiesz, mężu, czy żonę zbawisz? O WYTRWANIU W SWOIM STANIE. 17 Niech tylko każdy tak postępuje, jak mu Pan udzielił, każdy jak go Bóg powołał i jak we wszystkich kościołach nauczam. 18 Jest kto wezwany jako obrzezany? Niechaj nie zaciąga odrzezka. Jest kto wezwany z odrzezkiem ? Niechaj się nie obrzezuje. 19 Obrzezanie jest niczym i odrzezek jest niczym, ale zachowanie przykazań bożych. 20 W jakim stanie jest kto wezwany, niech każdy w nim trwa. 21 Jesteś wezwany jako niewolnik? Nie trap się; ale i jeśli możesz stać się wolnym, raczej korzystaj. 22 Kto bowiem w Panu jest wezwany jak niewolnik, jest wyzwoleńcem Pańskim; podobnie, kto jak wolny jest wezwany, jest niewolnikiem Chrystusowym. 23 Za cenę kupieni jesteście, nie czyńcie się niewolnikami ludzi. 24 Każdy, w czym jest wezwany, bracia, w tym niech trwa przed Bogiem. O DZIEWICACH. 25 A co do panien, nie mam rozkazania Pańskiego, daję zaś radę jak ten, co od Pana miłosierdzia dostąpił, abym był wierny. 26 Sądzę więc, że dobra to rzecz, z powodu dojmującej potrzeby, bo dobrze jest człowiekowi tak być. 27 Związany jesteś z żoną? Nie szukaj rozwiązania. Wolny jesteś od żony ? Nie szukajże żony. 28 Jeśli zaś wziąłeś żonę, nie zgrzeszyłeś. I jeśliby panna wyszła za mąż, nie zgrzeszyła. Jednakże utrapienie ciała będą mieć tacy. Ja zaś was oszczędzam. 29 To więc powiadam, bracia : Czas jest krótki ; to nam pozostaje ; aby i ci co mają żony, byli jakby nie mieli ; 30 i ci co płaczą, jakby nie płakali ; i ci co się weselą, jakby się nie weselili ; i ci co kupują, jakby nie posiadali; 31 I ci co używają tego świata, jakby nie używali ; bo przemija postać tego świata. WYŻSZOŚĆ DZIEWICTWA. 32 Chcę zaś, abyście byli bez troski. Kto jest bez żony, troszczy się o to, co jest Pańskie, jakby się podobał Bogu. 33 Kto zaś jest żonaty, troszczy się o rzeczy świata, jakby się żonie podobać i rozdzielony jest. 34 I niewiasta niezamężna i panna myśli o tym, co jest Pańskie, aby być świętą ciałem i duchem. Ta zaś, co wyszła za mąż, myśli o rzeczach świata, jakby się podobała mężowi. 35 Lecz znowu to mówię ku pożytkowi waszemu, nie żebym na was zastawiał sidło, ale pobudzając ku temu, co jest szlachetne i co by dawało możność do modlenia się Panu bez przeszkody. DOBROĆ I GODZIWOŚĆ MAŁŻEŃSTWA 36 Jeśli zaś kto uważa, że spadłby nań wstyd dla jego panny, że lata jej przeszły, a tak być musi : niech czyni co chce; nie grzeszy, jeśli pójdzie za mąż. 37 Kto zaś postanowił mocno w sercu swym, nie z konieczności, lecz będąc panem swojej woli i to uznał w sercu swym, żeby zachować pannę swą, dobrze czyni. 38 Tak więc i ten, co wydaje za mąż pannę swoją, dobrze czyni, i ten, co nie wydaje, lepiej czyni. 39 Żona związana jest prawem, dopóki żyje jej mąż; ale jeśliby umarł mąż jej, wolna jest; niech idzie za kogo chce, byle w Panu. 40 Szczęśliwsza jednak będzie, jeśli tak pozostanie według mojej rady. Sądzę zaś, że i ja mam Ducha Bożego. B. O POŻYWANIU OFIAR SKŁADANYCH BOŻKOM (8,1 - 11,1) 8 WOLNO POŻYWAĆ Z OFIAR. 1 Co do rzeczy zaś ofiarowanych bałwanom wiemy, że wszyscy wiedzę mamy. Wiedza nadyma, lecz miłość buduje. 2 Jeśli zaś kto mniema, że coś wie, jeszcze nie poznał, jak mu wiedzieć należy. 3 Jeśli zaś kto miłuje Boga, ten poznany jest przez niego. 4 Co do pokarmów zaś, które składają bałwanom w ofierze, wiemy, że bałwan niczym jest na świecie, i że nie ma innego Boga, tylko jeden. 5 Albowiem choć są tak zwani bogowie czy to na niebie, czy na ziemi (bo rzeczywiście jest wielu bogów i wielu panów), 6 dla nas jednak jeden Bóg, Ojciec, z którego wszystko, a my dla niego i jeden Pan, Jezus Chrystus, przez którego wszystko, a my przez niego. POSTĘPOWAĆ WEDŁUG SUMIENIA. 7 Ale nie wszyscy mają wiedzę. Niektórzy bowiem dotychczas, z przekonaniem o bałwanie, jedzą jak rzecz bałwanom ofiarowaną, i sumienie ich słabe bywa skalane. 8 Pokarm zaś nie zaleca nas Bogu. Ani bowiem, jeślibyśmy jedli, nie będziemy obfitować ; ani jeślibyśmy nie jedli, nie doznamy braku. 9 Uważajcie zaś, żeby przypadkiem ta wolność wasza nie stała się zgorszeniem dla słabych. 10 Albowiem jeśliby kto ujrzał tego, co ma wiedzę, siedzącego u stołu w świątyni pogańskiej, czyż sumienie jego, ponieważ jest słabe, nie skłoni się do jedzenia rzeczy bałwanom ofiarowanych ? 11 I zginie przez twoją wiedzę, słaby brat, za którego Chrystus umarł ? 12 Tak zaś grzesząc przeciw braciom i raniąc ich słabe sumienie, grzeszycie przeciw Chrystusowi. 13 A przeto jeśli pokarm gorszy brata mego, nie będę jadł mięsa na wieki, abym brata mego nie zgorszył. 9 PAWEŁ STWIERDZA SWOJE PRAWA APOSTOLSKIE. l Nie jestem wolny ? Nie jestem apostołem ? Czyż nie widziałem Jezusa Chrystusa, Pana naszego ? Czy wy nie jesteście dziełem moim w Panu? 2 I choć dla innych nie jestem apostołem, lecz właśnie dla was jestem, albowiem pieczęcią apostolstwa mego wy jesteście w Panu. 3 Wobec tych, co mnie wypytują, obrona moja ta jest: 4 Czy nie mamy prawa jeść i pić? 5 Czy nie mamy prawa prowadzić z sobą niewiasty, siostry, jak i inni apostołowie i bracia Pańscy i Kefas ? 6 Czy tylko ja sam i Barnaba nie mamy prawa tego czynić? 7 Kto kiedy odbywa służbę wojskową własnym kosztem? Kto sadzi winnicę i z owocu jej nie je? Kto pasie trzodę i mlekiem trzody się nie żywi ? 8 Czy to mówię według człowieka ? Czy i Zakon tego nie mówi? 9 Albowiem napisano w Prawie Mojżeszowym : Nie zawiążesz pyska wołowi młócącemu. Czy Bóg się troszczy o woły? 10 Czy nie raczej przez wzgląd na nas to mówi? Gdyż dla nas jest napisane, że ten, co orze, ma orać w nadziei ; a ten, co młóci, w nadziei otrzymania plonu 11 Jeśli my sialiśmy wam dobra duchowe, wielka to rzecz, jeślibyśmy zbierali wasze doczesne ? 12 Jeśli inni mają udział w prawie nad wami, czemu nie raczej my ? Lecz nie korzystaliśmy z tego prawa, ale wszystko znosimy, byle nie postawić jakiej przeszkody ewangelii Chrystusowej. 13 Nie wiecie, że ci, co w świątyni pracują, to jedzą, co jest z świątyni ; a ci co ołtarzowi usługują, uczestnikami są ołtarza ? 14 Tak też postanowił Pan, aby ci, co ewangelię opowiadają, z ewangelii żyli. NIE KORZYSTAŁ Z NICH. 15 Ja zaś z żadnej z tych rzeczy nie korzystałem. Nie napisałem zaś tego, żeby ze mną tak się dziać miało ; bo mnie lepiej byłoby raczej umrzeć, niż żeby kto miał zniweczyć chlubę moją. 16 Jeśli bowiem będę opowiadał ewangelię, nie mam chluby, gdyż mię zmusza konieczność ; albowiem biada mi, jeślibym ewangelii nie opowiadał. 17 Jeśli bowiem czynię to z własnej woli, mam zapłatę ; ale jeżeli poniewolnie, to szafarstwo mi powierzono. 18 Cóż więc jest moją zapłatą? Żebym opowiadając ewangelię, darmo głosił ewangelię, żebym nie nadużywał prawa mojego w ewangelii. l9 Gdyż będąc wolnym od wszystkich, stałem się niewolnikiem wszystkich, abym ich więcej pozyskał. 20 I stałem się żydom jak żyd, abym żydów pozyskał ; 21 tym, co są pod Zakonem, jakbym. był pod Zakonem (chociaż sam nie byłem pod Zakonem), abym tych pozyskał, co byli pod Zakonem. Tym, co byli bez Zakonu, jakbym był bez Zakonu (chociaż nie byłem bez Zakonu bożego, ale byłem w Zakonie Chrystusowym), abym pozyskał tych, co byli bez Zakonu. 22 Stałem się dla słabych słabym, abym słabych pozyskał. Dla wszystkich stałem się wszystkim, abym wszystkich zbawił. 23 Wszystko zaś, czynię dla ewangelii, abym się stał jej uczestnikiem. KARCI SWOJE CIAŁO. 24 Nie wiecie, że ci co biegną w zawody, wszyscy wprawdzie biegną, ale jeden otrzymuje nagrodę? Tak biegnijcie, abyście otrzymali. 25 Każdy zaś, co chodzi w zapasy, od wszystkiego się powstrzymuje. A oni wprawdzie, aby skazitelny wieniec otrzymać, my zaś nieskazitelny. 26 Ja więc tak biegnę, nie jak na niepewne ; tak walczę, nie jakbym wiatr chłostał ; 27 ale karcę ciało moje i w niewolę podbijam, żebym przypadkiem innym przepowiadając, sam nie został odrzucony. 10 DZIEJE ŻYDÓW NAUKĄ DLA CHRZEŚCIJAN. 1 Nie chcę bowiem, bracia, żebyście nie mieli wiedzieć, że ojcowie nasi wszyscy byli pod obłokiem i wszyscy przeszli morze, 2 i wszyscy byli ochrzczeni w Mojżeszu, w obłoku i w morzu; 3...

 

>>>Kup "matura cd" !!!<<<