Mariusz Buśko kl. Vc

Strona główna » Matura cd » Ściągi z polskiego wypracowania z polskiego » Wypracowania z polskiego - spis »

Wypracowanie to zostało zamieszczone automatycznie poprzez przekonwertowanie plików DOC na TXT. Skutkiem czego niektóre wypracowania są zamieszczone w nieestetyczny sposób za co bardzo przepraszamy wiąże się to z brakiem tabel i formatowania tekstu w plikach txt jak to ma miejsce w oryginalnych plikach doc zamieszczonych na płycie. Zamieszczone wypracowanie jest jedynie elementem informacyjnym i potwierdzającym wielkość naszego zbioru.

Poniżej przedstawione jest jedynie początkowa część wypracowania
znajdującego się na matura cd.
Oczywiście nie przedstawiamy całości
w celu zabezpieczenia się przed kopiowaniem.

Mariusz Buśko kl. Vc Postawy obywateli wobec zagrożenia - „Dżuma” Alberta Camusa „Dżuma” Alberta Camusa to parabola, w której wydarzenia i świat przedstawiony są pretekstem do głębszych przemyśleń, do przekazania prawd o ludzkiej egzystencji. Przed przystąpieniem do charakterystyki bohaterów, zatrzymam się na interpretacji tytułu powieści. „Dżuma” ma kilka znaczeń: dżuma jako choroba, która spadła na Oran, symbol zagrożenia człowieka wobec sił na które nie ma on wpływu. dżuma jako wojna, jest to żywioł, którego sprawcami są sami ludzie. Wyzwala on u nich różne zachowania i postawy. dżuma jako zło, które tkwi w każdej istocie ludzkiej, z którą trzeba walczyć. To zło ujawnia się w chwilach zagrożenia np. wojna: „Każdy człowiek nosi w sobie dżumę, nikt bowiem, nikt na świecie nie jest od niej wolny”. Głównymi bohaterami powieści Camusa są: Rieux, Penelaup, Tarrou i Rambert. Bohaterowie powieści muszą dokonać wyboru właściwej sobie postawy. Postawy biernego poddania się chorobie, lub też walki z nią. Wybrali to drugie, postanowili stawić czoła chorobie, mimo determinacji podjęli walkę ze złem. Takim właśnie bohaterem „Dżumy”, który podejmuje walkę z chorobą jest: Rieux wybrał swój zawód w sposób abstrakcyjny, nie zdając sobie sprawy na co się zdecydował. Zetknąwszy się z cierpiącymi - zrozumiał, że nie zaakceptuje nigdy tego, iż śmierć ustanawia porządek świata. Wie że jego trud i praca nie przyniesie zwycięstwa, a jednak podejmuje go na nowo z wielką pasją. Twierdzi, że najważniejszą rzeczą w życiu jest wykonywać swój zawód dobrze. Dżuma jest dla niego niekończącą się klęską, może stawiać diagnozę, izolować chorych, pracuje po dwadzieścia godzin na dobę w nieustannym wysiłku. Nie załamuje się nawet pod wpływem osobistej tragedii. Taka postawa wymaga heroizmu, wysiłku woli. Doktor Rieux zdaje sobie sprawę z tego, dżuma odchodzi sama, ale pozostaje zagrożenie: „Słuchając okrzyków radości, dochodzących z miasta Rieux pamiętał, że ta radość jest zawsze zagrożona”. Penelaup. Gdy wybucha w mieście epidemia, pouczał w kazaniu, że to kara zesłana przez Boga (trzeba się ukorzyć, przyjąć dżumę, paść na kolana). Choroba dotknie grzeszników, sprawiedliwi mogą się jej nie obawiać. Kiedy włączył się do prac formacji sanitarnych - obowiązek chrześcijanina zetknął się z cierpieniem i śmiercią dzieci (konanie w mękach syna sędziego). Przeżył kryzys światopoglądowy, identyfikuje się z całością społeczeństwa zadżumionego miasta. Pracował wiele, widział wiele zgonów, z pozoru zachowywał spokój, ale na jego twarzy widać było rosnące napięcie. Wyrazem niepokojów i rozterek przeżywanych przez ksi...

>>>Kup "matura cd" !!!<<<