Mądrość i piękno literatury staropolskiej.

Strona główna » Matura cd » Ściągi z polskiego wypracowania z polskiego » Wypracowania z polskiego - spis »

Wypracowanie to zostało zamieszczone automatycznie poprzez przekonwertowanie plików DOC na TXT. Skutkiem czego niektóre wypracowania są zamieszczone w nieestetyczny sposób za co bardzo przepraszamy wiąże się to z brakiem tabel i formatowania tekstu w plikach txt jak to ma miejsce w oryginalnych plikach doc zamieszczonych na płycie. Zamieszczone wypracowanie jest jedynie elementem informacyjnym i potwierdzającym wielkość naszego zbioru.

Poniżej przedstawione jest jedynie początkowa część wypracowania
znajdującego się na matura cd.
Oczywiście nie przedstawiamy całości
w celu zabezpieczenia się przed kopiowaniem.

Mądrość i piękno literatury staropolskiej. Literatura staropolska posiada swoisty urok polegający na połączeniu piękna literatury z jej dobrem i użytecznością. Źródłem z jakiego kożystali artyści średniowiecza była Biblia. Przesłania moralne Bibli stały się aspiracjami dla poetów i pisarzy średniowiecza. Starali się oni interpretować poszczególne wartości w duchu Ewangelii . Interpretacje takie odczytane dzisiaj są często naiwne i prostolinijne. Przykładem tego może być Satyra na leniwych chłopów , w której niedopełnienie zobowiązań przez chłopów traktowano jako wykroczenie przeciw harmoni społecznej , jako grzech wobec Boga i społeczeństwa. W Wierszu o chlebowym stole spotykamy się z podobnym podejściem do rzeczywistości. Wiersz uczy obyczajowości przy stole , a dokładniej grzeczności wobec płci pięknej. Najlepiej jednak były odbierane nauki zawarte w legendach o świętych. Nadprzyrodzone i niezwykłe kwestie poruszane przez autorów stały się interesującym tematem dla ówczesnego społeczeństwa. Życiorysy przwdziwych świętych tworzyły dzieje bohaterów średniowiecznych , których życie było wypełnione wszelkimi wyrzeczeniami. W takim świecie naturalną staje się postawa św.Aleksego , który przez swe cierpienie - podobnie jak Hiob w Bibli - zbliża się do Boga. Przez mękę zostaje zbawiony , więc otrzymuje największą nagrodę jaką może otrzymać człowiek. Rozmowa Mistrza Polikarpa ze Śmiercią przypomina o grozie wszechwładnej śmierci , ale daje także pociechę płynącą z równości wszystkich ludzi wobec nieuchronnej śmierci. Ta prawda , zdaje się być bardzo banalną , ale do dziś jest niezaprzeczoną. Bogurodzica jest utworem uznanym za arcydzieło polskiej liryki średniowiecznej. Bogurodzica jest modlitwą skierowaną do Pana Jezusa na pośrednictwem Najświetrzej Marii Panny i Jana Chrzciciela. Wierni zwracają się do Syna Bożego o łaskę szczęśliwiego życia na ziemi i zbawienia. Utwór cechuje bogactwo epitetów , synonimów , rymów , archaizmów. Sama kompozycja jest wyrazem artyzmu autora. Czynniki te niewątpliwie przyczyniy się do podniesienia utworu do rangi hymnu. W literaturze staropolskiej znaczną rolę odegrał Jan Kochanowski - twórca Trenów i zwolennik hasła Terecjusza Nic co ludzkie nie jest mi obce . Kochanowski wprowadził również termin fraszka symbolizujący żarcik, figielek. Nie zajmował się problemami nietuzinkowego bohatera na którym ciążył los całego świata. Starał się przedstawić obraz XIXw. szlachty w krótkich , zabawnych historyjkach posiadających często bardzo głęboki morał. Do najpopularniejszych fraszek możemy zaliczyć m.in.: Raki Na lipę O kapelanie O żywocie ludzkim O miłości Tematy czerpane z życia szlachty są zawarte w pieśniach. Przykładem tego może być Pieśń XIX. ... I szkoda zwać człowiekiem , kto bydlęce żyje Tkając , lejąc w się wszystko , póki zstawa szyje; Nie chciał nas Bóg położyć równo z bestyjami: Dał nam rozum , dał mowę , a nikomu z nami. Spośród kanonu pieśni wyłania się jedna , wyjątkowa , zatytułowana: Czego chcesz od nas Panie . Już tytułowe słowa oraz pierwszy fragment utworu: Czego za dobrodziejstwa , w którym nie masz miary? Kościół Cię nie ogarnie , wszędy pełno Ciebie; Złota też , wiem nie pragniesz bo to wszystko Twoje, Cokolwiek na tym świecie człowiek mieni swoje. naprowadzają nas na właściwy tok rozumowania. Relacja człowiek-Bóg została tutaj przedstawiona z pozycji pokornego , wypełnionego wiarą człowieka , który będąc głosem narodów pyta Boga , czego On chce , co wymaga od nas za dobrodziejstwa , w których nie zna miary. Pieśń jest również formą podziękowania i uwielbienia Stwórcy do którego wszystko i wszyscy należą. Dzięki takiej formie i podniosłej treści śmiało można utwór ten podnieść do rangi hymnu , co dla samego autora jest wielkim wyróżnieniem. Wartą zauważenia jest również pieśń , a raczej cykl pieśni zawarty pod jednym tytułem : Pieśń Świętojańska o Sobótce . Jest to kolejny przykład fascynacji Kochanowskiego. W tym przypadku fascynacje te dotyczą polskiej...

>>>Kup "matura cd" !!!<<<