Fraszki Jana Kochanowskiego

Strona główna » Matura cd » Ściągi z polskiego wypracowania z polskiego » Wypracowania z polskiego - spis »

Wypracowanie to zostało zamieszczone automatycznie poprzez przekonwertowanie plików DOC na TXT. Skutkiem czego niektóre wypracowania są zamieszczone w nieestetyczny sposób za co bardzo przepraszamy wiąże się to z brakiem tabel i formatowania tekstu w plikach txt jak to ma miejsce w oryginalnych plikach doc zamieszczonych na płycie. Zamieszczone wypracowanie jest jedynie elementem informacyjnym i potwierdzającym wielkość naszego zbioru.

Poniżej przedstawione jest jedynie początkowa część wypracowania
znajdującego się na matura cd.
Oczywiście nie przedstawiamy całości
w celu zabezpieczenia się przed kopiowaniem.

Fraszki Jana Kochanowskiego Podobnie jak pieśni, fraszki pisał Kochanowski przez całe życie. W ciągu całej z górą dwudziestoletniej działalności poety powstało ich ponad trzysta. Na krótko przed śmiercią, w 1584 roku, autor wydał je w Krakowie w drukarni Łazarzowej, a o ich popularności może świadczyć fakt, iż wkrótce pojawiły się nowe wydania. Fraszka - drobny utwór poetycki wierszem, często o charakterze żartobliwym, oparty na dowcipnym pomyśle, będący odmianą epigramatu. Nazwę gatunkową wprowadził z włoskiego ( frasca - drobiazg, głupstewko) Jan Kochanowski, który swoimi Fraszkami ustalił obowiązujący wzór stylistyczny. Pierwowzór fraszek w literaturze polskiej dał Mikołaj Rej w Figlikach . Liczne fraszki Kochanowskiego charakteryzuje różnorodność: tematu (portreciki znajomych, zdarzenia, scenki obyczajowe, rozważania filozoficzne, ironiczne refleksje, rozważania na temat własnej twórczości), tonu (żartobliwe, humorystyczne, satyryczne, frywolne obok bardzo poważnych) długości (od dwuwierszowych po kilkudziesięciowersowych), Skłonność do: zwięzłości (zbliżenie do epigramatu), wyraźnego wskazywanie zasadniczej myśli (pointa), konsekwencji rytmicznej (rymy parzyste aa bb cc, półtorazgłoskowe, żeńskie. 1. Fraszki filozoficzne określające poglądy pisarza na życie i na własną twórczość: * Na swoje księgi - fraszka programowa. Autor bagatelizuje znaczenie swoich utworów ( Nie dbają papiery/ O przemożne bohatery ) i wskazuje źródło ich tematów ( Ale pieśni, ale żarty/ Zwykły zbierać moje karty ) - radość warunkiem ludzkiego szczęścia. Wiersz ciągły (niestroficzny); ośmiozgłoskowe wersy. * Do fraszek - pochwała wartości fraszek ( Fraszki nieprzepłacone, wdzięczne... ), które choć pozornie drobne i błahe, stały się dla twórcy istotną formą wypowiedzi poetyckiej. Nawiązania do antyku (Fortuna, labirynt, nic Ariadny, Centaur, Dedal). * Do Mikołaja Firleja - żartobliwe uzasadnienie frywolności fraszek; program poetycki ( ...bo ma być stateczny/ Sam poeta; rym czasem ujdzie i wszeteczny ) * O żywocie ludzkim - nawiązuje do filozofii stoickiej. Podmiot liryczny wypowiada się w imieniu zbiorowości, podkreśla przemijalność ludzkiego istnienia i ludzkich spraw ( Nie masz na świecie żadnej pewnej rzeczy,/ Próżno tu człowiek ma co mieć na pieczy ). Wersy 11-sylabowe (5+6); powtórzenia ( Fraszki to wszystko... ), paralelizmy (wersy 3 i 4); pointa. * Ku Muzom - apel do Muz o zachowanie w pamięci potomnych własnych wierszy ( ...niech ze mną za raz me rymy nie giną / Ale kiedy ja umrę, ony niechaj słyną! ). Motywy antyczne (Muzy, rosa ippokreńska), paralelizm składniowy i znaczeniowy (wersy zaczynające się od jeslim , jesli ). * Na fraszki - wyliczenie poszczególnych uciech życia dworskiego (pijaństwo, gry miłości) i końcowe ich zaprzeczenie: Wy tedy, co kto lubi, moi towarzysze, / Pijcie, grajcie, kochajcie - Jan niech fraszki pisze! . Utwór rozpoczyna pytanie retoryczne, uniwersalizm podkreśla 3 os l. poj. w jakiej przemawia podmiot liryczny. * Na lipę - fraszka czarnoleska. Podmiotem lirycznym jest uosobiona lipa z Czarnolasu, adresatem - strudzony gość. Idylliczna, arkadyjska natura dostarcza człowiekowi różnych pożytków, zaś życie zgodne z nią daje ludziom ...

>>>Kup "matura cd" !!!<<<