Strona główna
»
Ściągi i wypracowania - drukowane
»
Drukowane ściągi z języka polskiego
»
Wypracowania z polskiego 259 - drukowane
»
Literatury Barokowej
Poniżej przedstawione jest jedynie początkowa część wypracowania
znajdującego się na ściągach w komplecie 259
oczywiście nie przedstawiamy całości
w celu zabezpieczenia się przed kopiowaniem.
Glówne nurty literatury barokowej (twórczosc wybranego poety).
W pewnym uproszczeniu mówimy, ze w literaturze polskiego baroku zaistnialy dwa wazne, podstawowe nurty. Pierwszy - nurt dworski - rozwijajacy sie na dworach magnackich i królewskim; drugi to nurt ziemianski (sarmacki) - charakterystyczny dla szlacheckich dworków ziemianskich, odleglych od miast, tetniacych wlasnym zyciem, kultywujacym wlasne tradycje. Nurt dworski reprezentuja: Jan Andrzej Morsztyn i Daniel Naborowski. Ten typ literatury uprawiany byl na wzór europejski, zwlaszcza modna stala sie poezja wloskiego Marina, którego nasladowali takze polscy poeci. Poezja dworska miala wiec zaskakiwac odbiorce, dowodzic mistrzostwa autora, wreszcie - bawic i uatrakcyjniac uczty i rozmaite dworskie spotkania. Byl to nurt kosmopolityczny, czyli czerpiacy z wzorów zachodnich, im skladajacy uznanie, a z niechecia odnoszacy sie do rodzinnych, polskich tradycji, Nurt ziemianski - sarmacki - opanowal polskie szlacheckie dworki. Zwany jest takze swojskim, bo ta wlasnie literatura, odmiennie niz nurt dworski, przykladala ogromna wage do rodzimych tradycji, wrecz tworzyla wlasna szlachecka ideologie i swój polski rodowód uznawala za najwazniejszy. Twórcami tego nurtu sa: Waclaw Potocki, Jan Chryzostom Pasek. Nurt ten nazywa sie takze sarmackim od slynnej teorii o Sarmatach, bardzo rozpowszechnionej w XVIIw. i oddzialywujacej na pózniejs...